Çocuklarda kayıp yaşama hissi yetişkinlerden çok daha farklı şekillerde ortaya çıkar. Boşanma, ölüm, taşınma gibi durumlar çocuklar için travmatik olabilir. Özellikle ölüm doğru bir şekilde aktarılmadığı zaman çocuklar için yaralayıcı olabilmektedir. Çocukların ölüme karşı bakış açısı gelişim süreci ile birlikte değişir. 2 yaşına kadar bir çocuğun ölüm kavramına karşı umursamaz bir duruş sergilemesi oldukça normaldir. Çocuklar ancak 5 yaşından sonra ölüm kavramını yetişkinler gibi algılamaya başlarlar ancak ölümün herkesin başına gelebileceği düşüncesinin ortaya çıkması için bile 7 ila 10 yaşa kadar zaman gerekir.
Dürüst Yaklaşım Önemli
Küçük yaşlarda çocuklara ölüm kavramını anlatmak güçtür. Ölen kişinin geri geleceğine olan inanç 5 yaşına kadar devam eder. Ölen kişinin geri geleceğini düşünürler ya da kişinin geri gelmesi için bir şeyler yapmaya çalışırlar. 5 yaşına kadar olan dönemde ölümün evrensel olduğunu yani herkesin başına gelebilecek bir durum olduğunu anlamaları çok zordur. Bu nedenle ölümden bahsederken kelimelerin doğru seçilmesi önemlidir. Ölen kişiden uyuyor, uzun bir seyahate çıktı gibi ifadeler ile bahsetmek ebeveynlerden birisinin uyuması ya da seyahate çıkması durumunda çocuğun korkuya kapılmasına neden olur. Ölüm konusunu olabildiğince somutlaştırmak gerekir. Çocukların ölümü soyutlaştırma yaşları gelmeden cenaze töreni gibi somut bir kavram ile süreci anlamaları sağlanmalıdır. Hayvanların ölümü, ölüm kavramıyla ilk tanışma adına iyi bir gösterge olabilir.
Kayıp Yaşayan Çocuklara Nasıl Yaklaşılmalı?
Kayıp eğer çocuğun ebeveyni ise çocuğu evden uzaklaştırmak ters tepki alınmasına neden olur. Zaten bir kayıp yaşayan çocuk evinden uzaklaştırıldığı zaman terk edilmişlik hissini daha derinden yaşar. Eğer geride kalan ebeveyn fiziksel ya da ruhsal olarak çocukla ilgilenemeyecek durumdaysa çocuğun sevdiği ve güvendiği birisinin gelip çocukla ilgilenmesi daha doğrudur. Ölüm hakkında olabildiğince açık konuşmak, gerçekleri sabırla ve sakince anlatmak gerekir. Dini kavramlar eğer çocuğun sık duyduğu ve karşılaştığı kavramlar değilse kaybı anlatmak için kullanılmamalıdır. Melek oldu, cennete gitti, Allah onu yanına aldı gibi ifadeler çocuğun daha büyük bir karmaşa yaşamasına neden olur. Eğer çocuğun çevresinde olan birisinin ciddi bir hastalığı varsa bu durum saklanmamalı ya da iyileşme ümidi verilmemelidir. Ani bir kayıp çok daha travmatik sonuçlar ortaya çıkmasına neden olur.
